lunes, 3 de agosto de 2015

ITSASALDI






Mundua sortu zenean, sortu zen lehenengo maitasun historia. Eta ez, ez naiz mintzo Adan eta Evaz, ilargiaz eta itsasoaz baizik.




Unibertsoa lasai-lasai zegoen gau hartan, bat batean dena lainotu eta eztanda izugarria izan zen. Ilargia izututa zegoen, baina lainoa joatean hantze ikusi zuen, urdin, lirain, itsasoa berari begira.



Itsasoari, ilargia ikusi bezain laster, bihotza taupada bizian jarri zitzaion. Hain zegoen polit zeru ilun hura argitzen, bere izar lagunekin jolasean. Zilarrezko dama borobil-borobila.



Batak bestea ikusi zuen unean maitemindu ziren, biak hurbildu, soka ikusezinekin bihotzak lotu eta hauts ezin bihurtu den bukaera gabeko bikote harremanari hasiera eman zioten.



Ordutik aurrera, gau eta egun, dantzan dabiltza, sirri eta lastan artean elkar maitez.   




Batzutan abesti batek iradokitzen dit idazten dudana. Eta ipuin honen abestia, Josu Bergararen Zuretzat kantua da.



2 comentarios:

  1. oooohhh ze polita!!!
    soka ikustezinez bihotzak lotu... eta...eguzkia ateratzen denean zer??
    nun dituzte bihotzak? odolik ba al dute? eta itsasoa dinozunean, itsaso atlantikoa da? edo pazifikoa? eta ze musika mota dantzatzen dute?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. - Ilargiak hor jarraitzen du, eguzkia ateratzen denean ere.
      - Itsasoa diodanean, itsaso osoa da.
      - Bihotzak beraien barrenean dituzte eta odola izan beharrean maitasuna dute.
      - Suposatzen det momentu bakoitzean musika desberdinak entzungo Dituztela. Adibidez, itsasgora dagoenean, eta olatu handiak eta enbata sortzen denean, eta lurra ureztatzen denean, baliteke regetoia dantzatzen aritzea. Zuk itsasoko mareak begiratu eta zaiatu asmatzen zer hari diren dantzan.
      Besterik gabe.

      Eliminar